Η εμμονή στο «άπιαστο όνειρο» της υπογειοποίησης της σιδηροδρομικής γραμμής στην Πάτρα θα πλήξει τον κύριο στόχο, που είναι να έρθει το τρένο στην Πάτρα και να αναβαθμιστεί ο προαστιακός.
Επειδή είμαστε ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΤΡΕΝΟΥ, οφείλουμε να είμαστε ρεαλιστές: όταν έρθει η ώρα για να υλοποιηθεί η υπογειοποίηση, θα χρειαστούμε ένα ποσό που θα ξεκινά από 500 εκατομμύρια € και κανείς δεν ξέρει πού θα φτάσει. Πού θα βρεθούν αυτά τα χρήματα;
Ποιος θα δώσει το 5% με 10% από όλα τα χρήματα που θα πάρει η Ελλάδα από το «επόμενο ΕΣΠΑ» για 4 χιλιόμετρα υπογειοποίησης όταν με αυτά θα πρέπει να καλυφθούν τόσες ανάγκες σε εποχές πρωτοφανούς ανέχειας; Όταν το τρένο μπορεί να φθάσει επιφανειακά με το πολύ το ένα πέμπτο των χρημάτων της υπογειοποίησης;
Βέβαια, μια ουτοπία δεν κάνει κακό όταν δεν έχει επιπτώσεις στον πραγματικό κόσμο. Εδώ ακριβώς βρίσκεται ο σοβαρός κίνδυνος.
Επιλέγοντας το άπιαστο όνειρο της υπογειοποίησης θα ξεκινήσουν πανάκριβες μελέτες δεκάδων εκατομμυρίων € και θα χαθεί για πάντα η ευκαιρία να εστιάσουμε στη σεμνή πραγματικότητα: πώς ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΤΟ ΤΡΕΝΟ επιφανειακά μέχρι τον κεντρικό σταθμό (και να συνδεθεί με το νέο λιμάνι με μια φθηνή εναλλακτική λύση) και πώς θα αναβαθμιστεί ο ΠΡΟΑΣΤΙΑΚΟΣ που αποδεδειγμένα λειτουργεί και αποδίδει;
Τελικά, οι μόνοι που θα κερδίσουν από την επιλογή της υπογειοποίησης θα είναι οι μελετητές – διότι το ίδιο το έργο δεν πρόκειται να γίνει. Κατανοούμε την επιθυμία των πολιτών για την υπογειοποίηση. Όμως οι εποχές όπου είχαμε την πολυτέλεια για τέτοια έργα έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου